De beelden spraken voor zich. Wie zaterdagmiddag even rond keek in het Springendal, op het erf van Hoeve Springendal of langs de route ergens in de bossen, zag naast veel rode hoofden van inspanning alleen maar lachende gezichten en opgestoken duimen. Het was de Springendalloop ten voeten uit: sportiviteit, ontspanning en gezelligheid. 

Zeker ook na de finish; eerst met een kop warme chocolademelk in de hand en een plak krentenwegge bijkomen van de loop of van de wandeling en daarna met een bockbiertje in de behaaglijke warmte van de vuurkorven met elkaar napraten over de opgedane ervaringen.

De elfde Springendalloop zit er weer op. En we kunnen die als OLC met een goed gevoel bijschrijven in de annalen van de club. Want het was weer ouderwets. En we hadden alle geluk van de wereld met het weer. Tot een uur regende het nog maar daarna klaarde het op en kwam zelfs het zonnetje nog tevoorschijn. Kortom, prima omstandigheden voor de Springendalloop. Dat het parcours zwaarder was dan anders omdat het op veel plaatsen nat en drassig was, ach daar maalde eigenlijk niemand om. Dat hoort er gewoon bij. De prachtige natuur en de sfeer van het evenement vergoedde alles.

Dik tevreden
,,Het was een ouderwetse Springendalloop”, vertelde mede-organisator Patricia Hesselink na afloop terwijl ze de lopers bij Brunninkhuis over de finish zag binnenkomen. Ze was dik tevreden over het verloop van het geheel.

De deelnemers kwamen weer van heinde en verre. Zij wisten wat ze in het Springendal en in Hezingen kregen opgediend. Voor de wandelaars was er een 8 kilometer tocht door het Nederlands-Duitse grensgebied en voor de hardlopers waren er liefst drie afstanden waaruit ze konden kiezen:  5, 10 en 15 kilometer. Er was dus voor elk wat wils: voor de beginnende en voor de meer ervaren lopers. Iedereen deed wat in zijn of haar vermogen lag. De een ging tot het uiterste waar de ander het vooral om het ‘lekker lopen’ ging. En iedereen genoot daarbij op zijn of haar eigen manier.

Mooie loop
Ofschoon er geen officiële tijdsregistratie was, wist vrijwel iedereen aan de hand van zijn of haar eigen klokje wat voor tijd er was gelopen. Zoals de eerst aankomende van de 15 kilometer: Rutger Johannink uit Noord-Deurningen. Hij legde de langste afstand af in een tijd van 56 minuten en 49 seconden. Een uitstekende tijd, zeker gezien ook de zwaarte van het parcours. Rutger Johannink was zeer tevreden. ,,Het parcours”, vertelde hij nahijgend van zijn prestatie, ,,was door de hevige regenval van de afgelopen dagen best moeilijk. Het was op sommige plaatsen erg drassig. Maar ik had een goed ritme te pakken en kon goed doorlopen. Ik ben hier blij mee.” Over het evenement op zich was hij zeer lovend: ,,Een hele mooie loop door een prachtige omgeving. Ik kom hier graag en met mij ook de anderen.”

Eén van die anderen was Arnold Klieverik uit Deurningen. Hij kon Johannink niet achterhalen en eindigde in 57,06. En daar was hij dik tevreden meet met het oog op de Zeven Heuvelenloop waar hij volgende week zondag aan meedoet. Plaatselijk favoriet Raymond Brunninkhuis liep de 5 kilometer. En dat ging hem in het gebied waar hij is geboren en getogen meer dan goed af. Iets meer dan 19 minuten was zijn tijd. ,,En daar ben ik dik tevreden mee”, zei hij.

Genieten
Maar ook de andere lopers waren tevreden over hun prestatie zo werd duidelijk zichtbaar. Te zien aan de manier waarop ze finishten en reageerden. Het gold ook voor de wandelaars die volop genoten van hun tocht. ,,Ik dacht dat ik het gebied hier wel een beetje kende, maar het parcours van vanmiddag was grotendeels nieuw voor mij”, zo reageerde een wandelaarster verrast.

Patricia Hesselink inhaleerde de reacties met genoegen. ,,Een extra motivatie om door te gaan. Het enthousiasme van de deelnemers is voor ons de basis. We kijken nu al weer uit naar volgend jaar.” Dan wordt de twaalfde Springendalloop gehouden op zaterdag 16 november.